Bij het verlaten van Belgie wat we na deze keer dus echt nooit meer gaan doen via Bocholt, ben ik weer in directe confrontatie gekomen met de dienstdoende ambtenaar/ontvanger.
Deze man staat bij ons bekend als een 'echte' ambtenaar, zo eentje die alles volgens de letter uitvoert en absoluut onkreukbaar is. Het tegendeel van wat wij van de Belgen vinden dus.
En wij treffen hem weer.. voor de derde keer inmiddels want hij zit alweer een aantal jaren trouw op zijn post.
Als dat je eerste kennismaking met het Belgische is, nou dan draai je spontaan om vlucht naar Groningen!
Als een Franse haan loopt hij op 'zijn' sluis te paraderen glurend door zijn eigenwijze brilletje. Omdat hij ook vignetten verkoopt is het zijn dure plicht om te voorkomen dat mensen frauderen, waarvoor hij op de sluisvloer met strepen elke meter heeft afgepast. Zo kan hij de lengte van een jacht controleren en meteen zien of ze liegen of niet...
Vorige keren was het raak om een kleinigheid, ik was één dag te laat voor passage na een evenement met vrijstelling, tweede keer stond ik niet op de lijst maar had wel een vignet alleen nog niet opgeplakt.. jonge jonge dat gaf me een tumult, wil je niet weten.
En zo meer ik dus nu af in de sluis, hij kijkt zorgelijk en past al tellend over zijn strepen de lengte af, waarna hij wederom met veel tumult aankondigt dat 'het niet klopt, het niet in orde is.."etc zelfde als vorige keren.
Ik loop met de papieren naar boven waarbij ik hem naar aanleiding van vorige confronties zeg: "wij kennen elkaar toch? U zei toch vorige keer dat u van de Gestapo was.." en zo begon een gezellig gesprek.
Vorige keer werd mij gezegd dat hij "de plicht en het recht had te controleren en dat hij van de Gestapo was´ "
En dat heb ik goed onthouden en hem er nu weer mee geconfronteerd. Dat heeft een leuk effect want er kwam steeds meer publiek op onze luide discussie af.
Wat was er deze keer aan de hand?? Ik had van zijn collega de verkeerde kleur vignet gekregen. Maakt dit jaar vanwege een bijzondere regeling ( Willemsroute) in kosten niks uit, maar het was blauw en moest geel zijn en dat is zo'n zware overtreding dat de rapen flink gaar waren.
Van mijn kant klopte natuurlijk alles, hij maakte meteen een kopie van alle papieren, maar wat hij van zijn collega zei..
"Die driedubbele idioot" schreeuwde hij.. en hij zou de baas en weet ik veel alarmeren..
"En we hebben twee politieboten op het kanaal en die leggen u zo aan de kant" waarop ik zeg: "zijn die dan nog erger dan de Gestapo" en zo ging dat gesprek verder. Heel inspirerend overigens.
( Wat die boten betreft, dat zijn afgedankte schottels uit ons land en we hebben indertijd in Lanklaar de lui nog met een schottel moeten leren varen
![Wink ;-)](./images/smilies/icon_wink.gif)
Maar goed, deze keer liep het dus volledig uit de hand en bij het verlaten van de sluis gaf hij mij nog een sneer na door over de marifoon in het Duits een goede reis te wensen en tot volgend jaar, waarop ik natuurlijk niet kon laten te antwoorden, "en de groeten aan de familie Gestapo en misschien tot volgend jaar.."
Bij de volgende sluis in Loozen draaide het raam van de sluiswachter open, hij schudde nadenkend zijn hoofd en zei. "alee.. dat was niet mooi wat daar gebeurd is, en hij gaat ene klacht indienen.." waarop ik zei dat de man zich niet zo druk moest maken en op zijn hart moest passen..
Dan sta ik dus nu zowel in Wallonie als in Vlaanderen in het 'grote boek'... reden te meer om me wat gedeisd te houden als ik weer in de buurt ben. Niet meer over Bocholt dus.